Φέτος έβαλαν τις μάσκες τους κι αποφάσισαν να βγάλουν μια ομαδική αποκριάτικη φωτογραφία. Μάσκα λονταριού ο ένας, φιδιού η άλλη, αγελάδας, κροκόδειλου και αλεπούς.
Επιτέλους είδαμε όλοι το πρόσωπό τους.
Φέτος έβαλαν τις μάσκες τους κι αποφάσισαν να βγάλουν μια ομαδική αποκριάτικη φωτογραφία. Μάσκα λονταριού ο ένας, φιδιού η άλλη, αγελάδας, κροκόδειλου και αλεπούς.
Επιτέλους είδαμε όλοι το πρόσωπό τους.
Μήνες πολλούς τώρα προσπαθώ να ξεριζώσω κάτι σάπια δέντρα που μαράζωσαν τον κήπο μου. Βρήκα έναν καλό κηπουρό που με υπομονή σκάβει βαθιά, τη σαπίλα μακριά ν΄απομακρύνει, να γιάνει το χώμα, ν΄ανθίσει και πάλι η ομορφιά.
Τώρα άρχισα -σαν κηπουρός νομίζω- το σκάψιμο μέσα στα σπλάχνα μου,
να ξεριζώσω εκείνους που για χρόνια άφηνα βαθιά να με σαπίσουν
να φυτρώσουν ξανά τα δάχτυλα και η καρδιά.
Έρχεται πάντα η στιγμή που το σώμα δεν αντέχει άλλη πίκρα.
Ένα καινούργιο ποίημα για το 2024. Θερμές ευχαριστίες στην ακούραστη Ageliki Lalou για την πρόσκληση και την συμπερίληψη στο allyou.gr
ΣΑΡΑΝΤΑ ΟΚΤΩ ΔΙΑ ΔΥΟ
Είκοσι τέσσερα χρόνια δεν είναι λίγα
δεν είναι πολλά.
Μέρες με βροχή μέρες με καύσωνα
τραγούδια στο ράδιο χιόνι στις στέγες.
Οι λέξεις ταξίδευαν ανάμεσα στις χώρες
τα τσιγάρα σημεία στίξεως.
από την Χριστίνα Λιναρδάκη
Μπαίνοντας στα παπούτσια του άλλου, ίσως νιώσεις πόσο τον σφίγγουν/ πως τα κότσια που έχει πιο πολύ πόνο του δίνουν/ μα προσπαθεί ν’ αναπνεύσει με τους κάλους εδώ και εκεί/ με τα φάλτσα κάθε χορδής/πως τα «γράψε», «μίλα», «ψάξε», «γέλα» και άλλες τόσες προστακτικές του κόσμου/ πολλές φορές αδυνατούν να πουν/ όσα η σιωπή δεν λέει.

Τις Κυριακές περνώ κάτω από την γέφυρα που σκοτώθηκε ο μαθητής μου, ένας γείτονας, ένας ξένος,
φτάνω στη θάλασσα, στα παιδικά μου χρόνια.
Ευτυχώς η ομορφιά του τόπου με σώζει ακόμη.

Λεπτή γραμμή
Οι άνθρωποι έχουν στην κοιλιά
θραύσματα παραδείσου.
Έρχεται η ώρα
που απ΄τις χαρακιές τους
αναβλύζει κελαηδητό.
Βλέπεις άξαφνα μέσα τους
σαν απο γυαλί μες τον βυθό
κι η θάλασσα
αλμυρίζει
από την αθωώτητά τους
Γίνονται βελουδένιοι και στιλπνοί.
Τα σπλάχνα τους κούνιες
για βρέφη
που ξέμειναν από πατρίδα.
Έλενα Τουμαζή (Ρεμπελίνα)
ΙΔΕΕΣ. ΚΡΙΤΙΚΗ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
Πολιτισμικά, ταξιδιωτικά, κοινωνικά, ιστορικά, γαστρονομικά και γλυκά θέματα σε μία αλλιώτικη ιστοσελίδα!
a.k.a. kouzinovia - a greek word describing a female person who lives in the kitchen. Always.
nine-twenty-five
"...but whoso did receive of them / And taste, to him the gushing of the wave / Far far away did seem to mourn and rave / On alien shores; and if his fellow spake, / His voice was thin, as voices from the grave; / And deep-asleep he seem’d, yet all awake, / And music in his ears his beating heart did make." (Lord Alfred Tennyson, "The Lotos-Eaters")
Look into our mirrors...You will see the most amazing things...
Διατρέχουμε τον κίνδυνο να μας πάρουν στα σοβαρά, κάτι που είναι η αρχή του τέλους. — Ζαν Κοκτώ —
Σημειώσεις ενός μεταφραστή για τα έργα του Thomas Pynchon
It's not over
Αντιμετώπισε την πραγματικότητα
Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο
Περιοδικό Φύλλο Επιλεγμένης Λογοτεχνίας
3 Ευχές και Καταϊδρωμένες
Ένα ιστολόγιο για το μικρό διήγημα