Μήνας: Φεβρουαρίου 2021

Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σε πετύχει η συγκίνηση, που αποφεύγεις με τόση επιμονή.

Ποτέ δεν ξέρεις πότε ένας φίλος σταματάει να είναι φίλος στα πιο μικρά και στα πιο μεγάλα.

Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα ερωτευτείς και πάλι στην ηλικία που νομίζεις ότι την έχεις γλιτώσει.

Ποτέ δεν ξέρεις πότε ο αποχαιρετισμός θα είναι ο τελευταίος και ο αμεταγύριστος.

Κουρασμένη απ΄ τα πήγαινε- έλα, έκανε ένα ζεστό ντους.

Έπειτα στεκόταν πολλή ώρα μπροστά στον καθρέφτη.

Η όψη της σταματημένη μες τον χρόνο.

Χτένιζε τα κατάμαυρα μαλλιά της κι έβλεπε τις κροταφογναθικές αρθρώσεις της.

«Οι μικρορήξεις είναι δυνατόν να προκαλέσουν μεγάλο πόνο», έτσι είπε ο ειδικός.

Κοίταζε το είδωλό της στο κάτοπτρο.

Δεν έκανε καμία κίνηση, ένα νεύμα, μία αλλαγή της έκφρασης.

Μόνο εκείνος ο σπαραγμός φαινόταν ολοκάθαρα τους τελευταίους μήνες.

Σ’ αυτή την εποχή που πιάσαμε πάτο, σ’ αυτόν τον χρόνο που μας έκλεισε την πόρτα, η αλήθεια των φίλων είναι δώρο πολύτιμο.

Ίσως μας υπερασπίζει ακόμα
το φως που προβάλλει δειλά
η μυρωδιά της Άνοιξης
κι ό,τι μας κρατάει ζωντανούς.

(παραφράζοντας τον ποιητή)