Μήνας: Μαρτίου 2021

Έσφιξα τα δόντια, κατάπια τις λέξεις

-να μην μιλήσω τώρα ή αύριο

ένα σώμα γεμάτο σύμφωνα

να βουλιάζει σε τόσες λεπτομέρειες

-ξέρουμε καλά και οι δύο

την επανάληψη του τραύματος.

Αυτό το «σ΄αγαπώ» που μου ψιθύριζες στις πιο δικές μας ώρες

είναι που πονάει ακόμη.

Κύπρος, Μάρτιος 2021

Για τον έρωτα ή τον θάνατο;

για τη θάλασσα ή τον ήλιο;

μια τραγωδία ή μια κωμωδία;

μια αθόρυβη απόγνωση

πως τα πράγματα κάποτε θα φτιάξουν.

.

.

.

Τίποτα δεν θέλει να πει ο ποιητής.

Κάθεται στο άδειο τραπέζι

με το ποτήρι του κρασιού μισογεμάτο

σκόρπιες σκέψεις στο μυαλό του

ανάμεσα στον καπνό του τσιγάρου

[πότισα τις γλάστρες, έβγαλα βόλτα το σκυλί

σχημάτισα στο κατράν το τηλέφωνό της]

πέρασαν μήνες από τότε

που τον θυμάται να χαμογελά.

Θωρείς τα είντα ταιρκαστά που ένι, είντα όμορφα μαζί, είντα καλήν παρέαν που καμνούσιν, εν τζαι πειράζει που το ένα εν πιο μειάλον που το άλλον, θωρείς τα τζαι σσιέρεσαι τα που εταιρκάσαν έτσι ωραία. Τζαι έρκεται μια ώρα που σπάζει το έναν τζαι γίνεται πολουβίθκια τζαι στεναχωρκιέσαι που έννεν πκιόν μαζί, τζαι μεινίσκει μανιχόν του το έναν, τζαι αναρωθκιέσαι είνταλοϊς εν επρόσεχες τζαι άφηκές το να γίνει κομματούθκια, τζαι εν ημπορείς να εύρεις πάλαι το ίδιον για να ταιρκάσει όπως εταιρκάζασιν τούτα τα δκιό μαζίν. Τζαι πίνεις πκιόν τον καφέν σου πικρόν, τζαι μεινίσκεις με δκιό σσιείλη καμένα.

Μπήκε ο Μάρτης

μη μασάς

μην πονάς

τρίξε τα δόντια

κτυπάει κόκαλο η αλυσίδα

μην πονάς

φάε το παξιμάδι σου

βρεγμένη γάτα

αρμόδιος στην υπηρεσία

κτυπάς, φτύνεις, σέρνεις

το πηγαίνεις φιρί φιρί

στη πλατεία και στη γειτονιά

κι έξω έχει μια άνοιξη

σωστή τυραννία

δεν είμαστε στα καλά μας

Πάντως οι νεραντζιές μοσχοβολάνε.