Γιατί η ζωή είναι χαρμολύπη: από την μια τα γεννητούρια στη ζωή ενός ανθρώπου και απ΄την άλλη το φευγιό ενός άλλου από τα εγκόσμια. Γιατί μαθαίνεται το να ζεις με το καινούργιο που συθέμελα σ’ αλλάζει και με το κενό που σου αφήνουν οι αναχωρήσεις. Και κάποιοι άνθρωποι με βλέμμα καθαρό κοιτάνε μπροστά και παρά τον όποιο φόβο τους ανασαλεύουν αυτό που πέρασε και εξερευνούν διψασμένα το καινούργιο. Γιατί η ποιότητα της ζωής μας προσδιορίζεται από το πως ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας, όχι από τις ίδιες τις εμπειρίες.