Μήνας: Φεβρουαρίου 2022

Κρύβεις τις πληγές σου με επιδέσμους. Κρύβεις τον πόνο σου με σιωπές. Προσπαθείς να τον καταπιείς. Το σώμα σου- όπου κι αν το αγγίξεις- ουρλιάζει τον πόνο σου.

Ευτυχώς κάποιοι άνθρωποι δεν θα μας εγκαταλείψουν ποτέ. Ευτυχώς οι λεμονιές πάντα θ’ ανθίζουν και στα πιο ερειπωμένα σπίτια. Ευτυχώς η βροχή πάντα θα ξεπλένει την λύπη μας.

Ακόμα λίγο, κι η άνοιξη αυτό τον χρόνο θα’ μενε κρυμμένη στη γη.

Ε.Χ.Γονατάς, Το Βάραθρο, Εκδ. Στιγμή

Πότε σου δεν κατάλαβες ποτέ σου δεν κατάλαβες ποτέ σου δεν κατάλαβες ποτέ σου δεν κατάλαβες ποτέ σου δεν κατάλαβες ποτεσουδενκαταλαβεςποτε σουδενκαταλαβεςποτεσουδενκαταλαβες ΠΟΙΟΙ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ.

ΠΟΤΕ ΣΟΥ

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ

ΠΟΙΟΙ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ

Κάποτε- όχι τόσο παλιά- έγραφα ποιήματα για τον έρωτα και ερωτικές επιστολές. Τώρα πια τα διαβάζω, αυτά κι άλλα που γράφουν όσοι ερωτεύονται ακόμη. Με άλλη ματιά, άλλη καρδιά.

Στο τέλος μένουν όσοι μας αγάπησαν βαθιά, ακόμη και τότε που οι ανάγκες του κάθε εγώ έπαψαν να σμίγουν.