Τις τελευταίες μέρες, καιρού επιτρέποντος, φτιάχνω τον κήπο μου, πήρα τσαρτελούθκια(=γεράνια), τριανταφυλλιές, δκύοσμον τζαι βασιλικόν και τσαππίζω(=σκαλίζω) από χτες, γιατί αλλιώς δεν θα ήμουν η εγγονή της Κλεονίκης. Σήμερα πάω στην μάνα μου και της λεω να μου δώσει απο τις δεκάδες γλάστρες που έχει στον κήπο της για να βάλω κι εγώ στον δικό μου μέχρι ν΄ανθίσουν αυτά που φύτεψα. Και βλέπουμε στο κατώφλι της κουζίνας το κυκλάμινο που φύτρωσε μονάχο του κι αρχίζει να τραγουδά «κυκλάμινο, κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα». Με φορτώνει η γυναίκα με γλάστρες και μετά της λέω να με μάθει Ικεπάνα. Και ξαφνικά φωτίζεται το πρόσωπό της από χαρά, γιατί της άρεσε πολύ τούτη η τέχνη των λουλουδιών και δώστου βλέπαμε τα βάζα του Ικεπάνα και πως θα μπει το κλαδί εδώ, το λουλουδικόν εκεί και έλαμπε το πρόσωπο της σαν τον σημερινό ήλιο. Μετά θυμήθηκα τις μαρμελάδες και τα γλυκά του κουταλιού και να με μάθεις μάνα, πλησιάζει Πάσχα και να με μάθεις μάνα να φτιάχνω φλαούνες και κουλούρια του χωριού σου και να με μάθεις μάνα αυτό κι εκείνο μάνα, γιατί μάνα γερνάμε κι εσύ κι εγώ και θέλω να με μάθεις μάνα τις τέχνες σου. Μπήκα στο αυτοκίνητο, εγώ και οι γλάστρες και τα γλυκά του κουταλιού και ο ήλιος λάμπει μάνα. Μάνα μου!

Κύπρος, Μάρτιος 2018