Αυτή η σάρκα στο πρόσωπό σου, που επιθυμεί να γεύεται τα πάντα ακάθεκτα και ακατάσβεστα. Τα χείλη σου, που σε κάθε σχισμή της σάρκας τους αιχμαλωτίζουν τον ακατάλυτο έρωτά μου. Τα χείλη σου, που σαγηνεύουν αδιάκοπα χωρίς καμία χυδαιότητα και προστυχιά. Τα χείλη σου, που επιθυμούν και πεθυμιούνται χωρίς αποχές κι ενοχές. Τα χείλη σου, που ξεπλένουν την δίψα τους με τα υγρά φιλιά και δαγκώνουν ηδονικά το κάθε κύτταρό μου. Τα χείλη σου, τα μελιστάλαχτα, που ησυχάζουν την όποια πείνα μου. Τα χείλη σου, ο χάρτης μου να περπατώ, πόσα τσιγάρα δρόμος να τα γευτώ και να χαθώ πριν καν τ΄αγγίξω. Τα χείλη σου, που με τυραννούν τόσο, όσο αρκεί να τα ερωτευτώ δίχως αρχή και τέλος. Τα χείλη σου που στάζουν κόκκινο.

Τα χείλη σου πως τα ποθώ.