Μια κατάφαση ζωής σ’ ένα κόσμο που βυθίζεται.
Ένα φως πράο, μειλίχιο λαμπυρίζει μια γενική ευτυχία.
Καμία φρίκη δεν βγαίνει στη στεριά.
Αναπνέω βαθιά το ιώδιο, καθαρίζω κάθε πληγή και χαϊδεύω τα σημαντικά μου.
Καμία λειψυδρία. Πουθενά.
Ανοίγω τα φτερά μου στον κόσμο, τον εδώ και τον έξω.
Κρεσέντο ζωής σ’ έναν κόσμο που ονειρεύεται.
Λεμεσός, Οκτώβριος 2016