Zusammen
Συντάκτης: marouthki
Οι ουλές
Έχει την υγεία της. Ακόμη. Εχει δύο παιδιά, όμορφα μέσα κι έξω. Μια δουλειά που τους τρέφει όλους. Δύο σπίτια που δεν της ανήκουν, αλλά τα έφτιαξε με πολύ μεράκι. Ένα διαμέρισμα στην Αθήνα, που της λείπει. Πιο πολύ της λείπουν οι φίλοι της εκεί ή καλύτερα οι αδελφικοί της φίλοι που ζουν και μεγαλώνουν σαν κι αυτή. Έχει τον σκύλο της, το τρυφερό αυτό πλάσμα. Έχει τη μουσική, το οξυγόνο που αναπνέει. Τα βιβλία που έγραψε κι εκείνα που έγραψαν οι άλλοι.
Κάθε βράδυ μετράει αυτά που έχει. Κάθε βράδυ βλέπει τις ουλές της. Τις χαϊδεύει τρυφερά, τις φιλάει κι έπειτα βυθίζεται στον ύπνο.
Δέκα χρόνια Τεχνοδρόμιο
Των Παθών
Ξεχνάς εύκολα λάθη, πάθη, και Ιούδες της ζωής σου
μα, με βιασύνη προσμένεις μετά δέους και ελπίδας
την Ανάσταση
εξήγηση δεν σου δόθηκε ποτέ
ούτε για τ’ αγκάθια, ούτε για κείνη την πληγή στην καρδιά,
ούτε ακόμη για την κόλαση
τη δική σου και των άλλων
«ο σώζων εαυτόν σωθήτω» σου λένε
μα, εσύ γυρίζεις πάλι και πάλι
στην άδολη αγάπη
για να σηκώσεις την απελπισία σου.
Αυτό είναι το θαύμα.
Ανακούφιση
Ακουμπώ τα χέρια. Ακουμπώ λίγο το παρελθόν. Αυτή η αθόρυβη ομορφιά δημιουργεί ένα αίσθημα ανακούφισης.
Ανθισμένες κερασιές
Πράττουμε για να μας πιστέψουν οι άλλοι προσδοκώντας ν’ αγαπηθούμε όσο βαθιά γίνεται. Όσο οι κερασιές ανθίζουν, αυτή η άνοιξη πονάει λιγότερο.
Απολεσθέντα
Κάπου έχουν χαθεί. Έχουν ξεχαστεί σ’ ένα ταξί, σ’ ένα σπίτι, σ’ ένα παγκάκι, σ’ ένα κορμί. Κάτω απ’ το χιόνι, στον θαλασσινό βυθό, πίσω απ’ τις κόρες των ματιών. Έχουν χαθεί, μα βρίσκονται κάπου αλλού. Πες το από θαύμα ή από τύχη.
marouthki 