Μήνες πολλούς τώρα προσπαθώ να ξεριζώσω κάτι σάπια δέντρα που μαράζωσαν τον κήπο μου. Βρήκα έναν καλό κηπουρό που με υπομονή σκάβει βαθιά, τη σαπίλα μακριά ν΄απομακρύνει, να γιάνει το χώμα, ν΄ανθίσει και πάλι η ομορφιά.

Τώρα άρχισα -σαν κηπουρός νομίζω- το σκάψιμο μέσα στα σπλάχνα μου,

να ξεριζώσω εκείνους που για χρόνια άφηνα βαθιά να με σαπίσουν

να φυτρώσουν ξανά τα δάχτυλα και η καρδιά.

Έρχεται πάντα η στιγμή που το σώμα δεν αντέχει άλλη πίκρα.