Χρώματα που ξεθωριάζουν/

Στο σώμα χιλιοφορεμένα/

Στον έρωτα ριγμένα/

Στον ήλιο να στεγνώσουν/

Την αγάπη σου ν’ απλώσουν/

Τον πόνο σου να κρύψουν/

Αφόρετα μην μείνουν/

Το μπλέ τ’ ουρανού/

Το πράσινο των φύλλων/

Το κόκκινο του αίματος/

Το κίτρινο του ήλιου/

Τα χρώματα σου να φοράς/

Κι ας ειν’ ξεθωριασμένα.

Μόναχο, Αύγουστος 2018