Σβήνεις, ανάβεις, θα σβήσεις θ΄ανάψεις.
Φως, σκοτάδι, χαρά, λύπη, ευτυχία, πόνος.
Γεννήσεις, θάνατοι, απώλειες, άδειες καρέκλες.
Ανάβω κεριά, εύχομαι, προσεύχομαι σ΄έναν Θεό.
Τον δικό μου, τον δικό σου Θεό, έναν άλλο Θεό.
Που είναι τούτος ο Θεός;
Δάκρυα που χύνονται τούτες τις μέρες για όσα δεν πρόλαβαμε να ζήσουμε μαζί.
Ανάβω, σβήνω και σε θυμάμαι.
Πάντα.
Μόναχο, Δεκέμβριος 2017
ΙΔΕΕΣ. ΚΡΙΤΙΚΗ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
Πολιτισμικά, ταξιδιωτικά, κοινωνικά, ιστορικά, γαστρονομικά και γλυκά θέματα σε μία αλλιώτικη ιστοσελίδα!
a.k.a. kouzinovia - a greek word describing a female person who lives in the kitchen. Always.
nine-twenty-five
"...but whoso did receive of them / And taste, to him the gushing of the wave / Far far away did seem to mourn and rave / On alien shores; and if his fellow spake, / His voice was thin, as voices from the grave; / And deep-asleep he seem’d, yet all awake, / And music in his ears his beating heart did make." (Lord Alfred Tennyson, "The Lotos-Eaters")
Look into our mirrors...You will see the most amazing things...
Διατρέχουμε τον κίνδυνο να μας πάρουν στα σοβαρά, κάτι που είναι η αρχή του τέλους. — Ζαν Κοκτώ —
Σημειώσεις ενός μεταφραστή για τα έργα του Thomas Pynchon
It's not over
Αντιμετώπισε την πραγματικότητα
Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο
Περιοδικό Φύλλο Επιλεγμένης Λογοτεχνίας
3 Ευχές και Καταϊδρωμένες
Ένα ιστολόγιο για το μικρό διήγημα
marouthki 