Φαντάσου να ήμασταν στο θερινό σινεμά με τους κολλητούς και μετά για μπύρες και για gin&tonic, να θυμόμασταν εκείνο το ροκ φεστιβάλ προ αμνημονεύτων χρόνων, να μιλούσαμε για τους θεούς και τους δαίμονές μας, για τους έρωτες που ζήσαμε ή δεν ζήσαμε, να ξεστομίζαμε άφοβα εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες, που είναι για μας μεγάλες, να μιλούσαμε για όλη την ομορφιά που έχουμε μπροστά μας τώρα μαζεύοντας πολύ ήλιο για το χείμωνα και να γελούσαμε δυνατά και άφοβα επιστρέφοντας πάντα σ΄εκείνους κι εκείνα που είναι το καταφύγιό μας. Ένα gin&tonic παρακαλώ.