Όπως τελειώνει μια σχέση που δεν θες να τελειώσει και κρατιέσαι σ΄εκείνα τα μικρά και ωραία της, ή αυτά που νόμιζες ωραία μα και αυτά τελείωσαν και πρέπει να πας παράκάτω ερήμην σου. Ν΄αποδεχτείς το τέλος του κύκλου που εκλείσε και ας μείνει κλειστός και γκρίζος ο επόμενος που ακολουθεί. Κάπως έτσι αποχαιρετάς και το καλοκαίρι, εκείνον τον καιρό που ήταν καλός και φωτεινός χωρίς σύννεφα, χωρίς σκοτάδια. Μέχρι το επόμενο. Γιατί πάντα έρχεται το επόμενο. Με ή ερήμην σου.