Εδώ κι εκεί (όπου κι αν είναι το εδώ και το εκεί) κάποιος ψάχνει μέσα στα σκουπίδια και τα μουτζουρωμένα του δάχτυλα χαστούκι στα δικά μας μούτρα που με αγένεια κοιτάζουν τα σκουπίδια, τα αποφάγια μας το δείπνο του, κάποιος ψάχνει για μπουκάλια, άδεια ή μισογεμάτα, λίγο νερό ή αλκοόλ να ξεδιψάσουν την μοναξιά και τον ιδρωτα ενός Αυγούστου που στάζει θλίψη, που δεν λούζεται σε αλμυρό νερό, που ο ήλιος ξέχασε να περάσει από τούτο τον τόπο έστω κι αν είναι Αύγουστος, παραμένουμε άγνωστοι ανάμεσα σε αγνώστους προσπερνώντας τις σημαντικές ζωές μας.