Με λιγότερους φίλους,

με έρωτες που εξατμίστηκαν,

με αντίο που δεν ειπώθηκαν ποτέ,

με πληγές χρόνια ανοιχτές,

με λέξεις μικρές και πικρές,

με κάποια ίσως σοφία,

με την λαχτάρα στην πολυθρόνα,

με το αλάτι στο δέρμα και τον ήλιο στα μαλλιά,

με τον θάνατο και τη ζωή αγκαλιά.

Κάπως έτσι τελειώνει ο Ιούλιος.