Κοιμάται μόνη στο κρεβάτι.
Βάζει το ένα χέρι ανάμεσα στα στήθια.
Την ακούει που χτυπάει ακόμη.
Τικ τοκ τικ τοκ.
Αυτός είναι απών.
Χρόνια τώρα.
Τον ψάχνει.
Τικ τοκ τικ τοκ.
Βάζει το χέρι στην κοιλιά.
Η ουλή σκληρή γδέρνει τα δάχτυλά της.
Ήχος βουβός.
Τικ τοκ τικ τοκ.
Το αίμα στάζει στ’ ασπροσέντονα
Είναι αργά.
Παντού σκοτάδι.
Κοιμήσου τώρα.