Ανάμεσα στο ζ και το θ

Κάθε μέρα ζούμε χάνοντας.

Συγκατοικούμε με τις απώλειες φίλων, ευατών, σχέσεων, πατρίδων.

Μέχρι να αποδεχτείς την μια απώλεια έρχεται η επόμενη.

Κι αναρωτιέσαι πόσο γρήγορα μπλέκτηκε ο ενεστώτας με τον παρατατικό και τον αόριστο.

Και τούμπαλιν.

Βάζουμε άνω τελείες, στιγμιαίες παύσεις και ξανά απ΄την αρχή.

Συγκάτοικοι με τη ζωή και το θάνατο.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s