Μεγαλώνω με το γιασεμί της γιαγιάς στη πόρτα του σπιτιού μου.

Μεγαλώνω με τις ελιές και τις λεμονιές της.

Μεγαλώνω με τα παπλώματα που μου ‘φτιάξε στο βελονάκι και τις κουρτίνες που μου ‘ράψε για προίκα.

Μεγαλώνω με τις φωτογραφίες στους τοίχους μου.

Μεγαλώνω με το ίδιο ψωμί που με τάιζες παιδί.

Μεγαλώνω με την αγάπη που με μεγάλωσες.

Μεγαλώνω με τη θλίψη που μου άφησε η προσφυγιά στον τόπο που γεννήθηκα.

Μεγαλώνω με την έγνοια πως μεγάλωσα και χάνω όσα αγάπησα.

Φοβάμαι πως μεγάλωσα.

Κι ο φόβος μεγάλωσε μαζί μου.