Πόσο ακριβά πλήρωσε αυτός ο άνθρωπος τη διαφορετικότητά του; Πόσο σκατόψυχοί γίναμε σε μια γκρίζα κοινωνία που σκοτώνει ανελέητα τους αδύναμους πολίτες της; Πόση χολή μαζεύτηκε στις φλέβες εκείνων που ξερνάνε καθημερινά ρατσισμό, εκείνων που κακοποιούν και δολοφονούν όσους αρνούνται τον καθωσπρεπισμό μιας συντηρητικής νοοτροπίας;

Πως μπορούμε ν΄αντικρίζουμε άλαλοι τη δολοφονία ενός πονεμένου ανθρώπου σε μια πλατεία που λέγεται ΟΜΟΝΟΙΑ; Πως γίνεται στην ίδια πλατεία το κακό κι ο θάνατος να έχει γίνει σε μέγιστο βαθμό αποδεκτό; Πως συνηθίσαμε τόσο μίσος στο πετσί μας ώστε να κλωτσάμε μέχρι θανάτου εκείνους που με χαίνουσες πλήγες ζούνε ανάμεσα σε θυμωμένα κτήνη;

Πως μπορούμε να κοιμόμαστε χωρίς εφιάλτες μετά τον θάνατο του Ζακ και κάθε Ζακ;