Έφτιαξα έναν μπακλαβά και μυρίζει όλο το σπίτι ζάχαρη, μυρίζει το σπίτι μέλι. Έκλεισα τα παράθυρα για να κρατήσω την μυρωδιά όλη μέσα στους παγωμένους τοίχους και τις κλειστές μου πόρτες. Να κρατήσω όλο το σιρόπι εδώ που μήνες στάζει η πίκρα της απώλειας, που στάζει και το φαρμάκι. Κάθε σταγόνα να ρουφώ, να γλείφω τα δάχτυλά μου, να λιγοστεύει ο πόνος σε κάθε κόκκο ζάχαρη στα θρύψαλα του φύλλου.

Έφτιαξα έναν μπακλαβά, φοράω τα καλά μου και ας τρέχουνε τα δάκρυα απ’ τα μελιά μου μάτια.