Aγέρι

Τ’ αγέρι όταν φυσάει μιλάει στις λεύκες.

Τα γύρω φύλλα ακούνε σιωπηλά

τις πρώτες τρίλλιες των πουλιών σε μια αρμονία ήχων.

Και τα νερά που τρέχουν στο αυλάκι

γλείφουν τις πέτρες σε αέναη φορά.

Γυρεύει λόγια για να πει

Μάταιος ο κόπος.

Γυρεύει βλέμμα για να βρει

Ηρεμία θανάτου.

Μόνο τ’ αγέρι σαν αδράχτι να γυρίζει

και να υφαίνει τα κουβάρια της σιωπής.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s