Αστική θλίψη

Η αστική θλίψη δεν βλέπει μήνες κι εποχές

δεν έχει χρώμα μπλε, δε λικνίζεται σε αιώρες

στις παλάμες της βροχή και πέτρες

κρύβεται πίσω απ΄τις κουρτίνες γκρίζων δωματίων

αγαπάει το ταβάνι με νύχια και με δόντια.

Αφωνία

ξεχνάει τα φωνήεντα, απαντάει μόνο στα σύμφωνα

σπάει τις λέξεις στο σκοτάδι

μετράει

365

 

 

 

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s