Φύτεψε αυτή τη συκιά το 1978 όταν ήρθαν εδώ μετά τον πόλεμο. Τα συκαλούθκια της Κλεονίκης είναι η γεύση των παιδικών μου χρόνων, ήταν το gourmet φρούτο των ξενιτεμένων της παιδιών, ήταν τα καλούδια στον καφέ με τους γείτονες. «Φάε κόρη μου, εν γλυτζιά μέλιν, πιο γλυτζιά τζαι που το μέλιν», μου έλεγε και κολλούσαν τα δάχτυλά μας, όταν μαζί τα κόβαμε για να τα βάλουμε μέσα στο πανέρι.
Κάθε φορά που ποτίζω τούτη τη συκιά σκέφτομαι την γιαγιά μου και το «μέλι» της γυναίκας που αγάπησε τόσο πολύ τη γη κι ας ξεριζώθηκε από την δική της. Σαράντα χρόνια συκαλούθκια, σαράντα γλυκόπικρα χρόνια.
Κύπρος, Ιούλιος 2018
Πολύ όμορφο
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σας ευχαριστώ πολύ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Marouthki μου! Πόσο πίσω με πήγες… Στη δική μου γιαγιά και στις δικές της συκιές που σημάδεψαν τόσο όμορφα τα παιδικά μου καλοκαίρια… Τα πονεμένα τραγούδια της – πρόσφυγας από την Μικρά Ασία, έχασε πατέρα και αδέλφια στον διωγμό, γέννησε 9 παιδιά, έζησαν τα τρία… Και όμως, μία γυναίκα δυνατή, με το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη και το γλυκό της τραγούδι, με τα μάτια της στο χρώμα του ουρανού, πότε να σκοτεινιάζουν στις θύμησες του ξεριζωμού και μετά να καθαρίζουν από τα δάκρυα και να φωτίζονται ξανά…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Πόσο σημαντικές και αξέχαστες οι γιαγιάδες στη ζωή μας Μαρίνα. Σ’ ευχαριστώ!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Και μέχρι να ωριμάσουν τα συκαλούθκια, η αφεντιά μου έφτιαχνε γλυκό του κουταλιού με τα μικρούλια! 😉
Η δικιά μου συκιά τα ετοιμάζει τον Σεπτέμβρη! 😛
Ξερά σύκα, μας έστελναν φίλοι που είχαν μείνει στη Σμύρνη!
ΑΦιλάκια και ευχαριστούμε για τις γλυκές αναμνήσεις! 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Κι εγώ σας ευχαριστώ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!