Ένα κορίτσι κλαίει γυμνό πίσω από τις κλειστές πόρτες. Άναρθρες κραυγές, σεντόνια ματωμένα, πουκάμισα αδειανά, τρίχες στο πάτωμα, φωτογραφίες μιας άλλης ζωής στους τοίχους. Ετοιμόροπα.
Τώρα μοναξιά. Τώρα ζωή σαν βόμβα. Το κορίτσι ουρλιάζει μα κανείς δεν ακούει. Κανείς δεν ζητάει συγγνώμη. Κανείς δεν αγαπάει. Το κορίτσι της φωτογραφίας έχει πεθάνει χρόνια τώρα.
-Κάτι δεν πάει καλά, μαμά. Ακούς;
Ο πόνος φωλιάζει πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ακούει κανείς;
Είναι ξεκλείδωτα.
Κύπρος, Απρίλιος 2018