Τρέχεις, τρέξε, θα τρέξεις. Χρόνε χώρεσε όσους αγαπώ. Να προλάβω να ανοίξω τα χέρια μου και να φτάσω τα χέρια σου, ν΄αγγίξω το δέρμα σου και να φιλήσεις το δικό μου. Χρόνε χώρεσε όσα αγαπώ. Να προλάβω την μουσική σου στις χορδές μου, τις λέξεις μου στο χαρτί σου, τις γεύσεις μας στο τραπέζι, τα άσπρα σεντόνια στο σώμα, τις βρόχινες πατημασίες στην αυλή, τις σιωπές μας στο τρένο, τις αγκαλιές στις αίθουσες αναμονής. Όλα όσα ονευρετήκαμε, ίσως τα μισά να ζήσουμε, Χρόνε.

Χρόνε μην μ΄εγκαταλείπεις.

Μνήμη  μην με τιμωρείς.

Πόσες σιωπές αντέχει η μνήμη;

Πόσα κρατάει ο χρόνος;