Επιστρέφω στο νησί τζαι οι ρίζες μου καρτερούν με, μουσκομυρίζουν γαρύφαλλον σ’ ένα κομμάτιν βασιλόπιτας της μάμας όπως την εφουρνίζαν στο Ριζοκάρπασο. Θυμούμαι πάντα τα Χριστούγεννα τζαι το Πάσχαν την μάμαν τζαι την γιαγιάν μου να ψήνουν κουλούρκα τζαι πίτες των κατεχόμενων χωρκών μας. Τζείνα τα ξεροτήανα της γιαγιάς Κλεονίκης εν θα τα ξηάσω ποτέ ειδικά τούτες τες μέρες, που ετηάνιζεν για τους καλικάντζαρους. Σαμπώς τζαι καρτερούσασιν τα τζαι τζείνοι.

Επεράσαν πολλά χρόνια για να καταλάβω πως οι παραδόσεις τζαι οι αναμνήσεις μας έννεν κατεχόμενες τζαι κουβαλάς τες παντού. Τζαι καλά κάμνεις.

Κύπρος, Ιανουάριος 2018