Το φως σου εντός μου

Σβήνεις, ανάβεις, θα σβήσεις θ΄ανάψεις.

Φως, σκοτάδι, χαρά, λύπη, ευτυχία, πόνος.

Γεννήσεις, θάνατοι, απώλειες, άδειες καρέκλες.

Ανάβω κεριά, εύχομαι, προσεύχομαι σ΄έναν Θεό.

Τον δικό μου, τον δικό σου Θεό, έναν άλλο Θεό.

Που είναι τούτος ο Θεός;

Δάκρυα που χύνονται τούτες τις μέρες για όσα δεν πρόλαβαμε να ζήσουμε μαζί.

Ανάβω, σβήνω και σε θυμάμαι.

Πάντα.

26027092_10155725082080590_1125550517_o(1)

Μόναχο, Δεκέμβριος 2017

 

 

 

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s