Της λύπης

Mου λείπουν οι άνθρωποι που έφυγαν.

Μου λείπουν οι άνθρωποι που δεν ήρθαν ποτέ. 

Μου λείπουν αυτοί που δεν προλάβαμε ν’ αγκαλιαστούμε.

Μου λείπουν όσοι αγάπησα κάποιες μέρες της ζωής.

Μου λείπουν εκείνοι, που τα βήματά μας δεν συναντήθηκαν ποτέ στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Μου λείπουν τα δάχτυλά μας, οι γκριμάτσες του προσώπου, η χροιά της φωνής.

Αυτοί που λείπουν. Πόση λύπη;

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s