Όταν έγινα μάνα κατάλαβα πόσο μαμόθρεφτη ήμουνα. Όταν έγινα μάνα ξέχασα πως είναι να κοιμάσαι πολλές ώρες και να πίνεις αργά τον πρώτο καφέ της ημέρας. Όταν έγινα μάνα σταμάτησα να παίζω πιάνο και να περπατάω χωρίς ομπρέλα στη βροχή. Όταν έγινα μάνα ξέχασα πως είναι να μεθάς και να ξενυχτάς γιατί κάνεις ατελείωτα σεξ. Όταν έγινα μάνα άρχισα να φοβάμαι πολύ. Άρχισα να μετράω τους δαίμονες μέσα μου και δίπλα μου. Άρχισα να μετράω τις αντοχές μου. Όταν έγινα μάνα ξέχασα να μ΄αγαπάω και να με προσέχω,  γιατί άρχισα ν΄ αγαπάω και να προσέχω τα παιδιά μου κι αυτά μ΄ έκαναν πάλι ν΄ αγαπάω εμένα. 

Εκνευρίζομαι όταν ρωτάνε τις γυναίκες γιατί έκανες ένα, δύο, τρία, κανένα παιδί. Είναι μεγάλη τύχη να γίνεις μάνα και τα ζόρια και οι χαρές της μητρότητας δεν είναι μετάλλια να τα φοράς, άλλα μέρος της ζωής που επέλεξες και προχωράς μ΄αυτήν μέχρι το τέλος. Γιατί επιστροφές δεν γίνονται. Και τα δώρα τούτα δεν επιστρέφονται. Και είναι δώρα ανεκτίμητα.

Μάνα κατ΄επιλογή, μάνα κατά τύχη, μάνα διαζευγμένη, μάνα χήρα, μάνα άρρωστη, μάνα προσφυγοπούλα, μάνα εγκλωβισμένη, μάνα ξενιτεμένη, μάνα νότια, μάνα βόρεια, μάνα αφρικάνα, single mother,  mother to be και άλλες πολλές μάνες που έχω ξεχάσει. Ένας ρόλος ζωής δοσμένος ψυχή τε και σώματι, καλό- ή κακοπαιγμένος, που δεν σπουδάζεται, ένας ρόλος ακατάπαυστος και αφοπλιστικός. Ο πιο δύσκολος ρόλος της ζωής μου. Σήμερα γιορτάζα και πήρα ήδη τα δώρα μου. Και τα παιδιά μου είναι τα ομορφότερα δώρα που έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου.