Όλο το αίμα που σε πόνεσε στρωμένο εκεί στο χώμα.
Όλη η λύπη που έσταζε σιωπηλά κάθε λεπτό.
Όσα ματώσαν μέσα σου και βάρυνε η καρδιά.
Όση απελπισία έγινε πέπλο γύρω σου.
Όσα ουρλιαχτά πνίγηκαν αθόρυβα στα κλειστά δωμάτια.
Κοντοστέκομαι σε κάθε βήμα και κοιτώ μια κόκκινη μελαγχολία.
Γιατί διάλεξες να φύγεις τόσο νέα;
Όμοδος, Κύπρος 2017