Της Τυρινής

Στους  συνοικισμούς προσφύγων σε περιτριγυρίζουν οι μυρωδιές και τα έθιμα των χωριών που άφησες, αλλά κουβαλάς πάντα μαζί σου. Σήμερα κτύπησε η πόρτα του σπιτιού μου για να μπουν αχνιστά τα πουρέκια με χαλούμι και δυόσμο από τα ζαρωμένα χέρια της γιαγιάς Μαρούλας, που με το υγρό της βλέμμα μου είπε «εν της Τυρινής κόρη μου». Και το σπίτι μοσχοβόλησε αγάπη.

12801204_10153844534570590_8968495460717119891_n

Κύπρος, 2016

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s