Κρυμμένη πίσω από τις κεντητές κουρτίνες, με μάτια βουρκωμένα και πηγμένα δάκρυα, με κάτασπρα μαλλιά γύρω στα ενενήντα περιμένει τον θάνατο. Και τα παιδιά της περιμένουν το φευγιό της, ώστε να΄ρθουν αυτά στ΄αρχοντικό, να το γκρεμίσουν για να υψώσουν να δικά τους μεγαθήρια. Αυτά τα παιδιά, που εκείνη έλουζε και χτένιζε τα μαλλιά τους , τους φιλούσε στο μέτωπο για καληνύχτα, έτρεφε τ΄όνειρά τους και προίκιζε πλουσιοπάροχα κάθε στιγμή. Αυτή η γυναίκα είναι η θλίψη του πλούτου και της προίκας ενός γάμου καταδικασμένου στη σιωπή. Αυτή η γυναίκα είναι το φυλακισμένο χαμόγελο που χώνεται πίσω από τούτα τα μπαλκόνια και περιμένει τη λύτρωσή της.
Κύπρος, Φεβρουάριος 2017
marouthki 