Όταν ήταν δέκα χρονών ανακάλυψε τη χαρά της φωτιάς. Έπαιρνε το σπιρτόκουτο κρυφά, κλειδωνόταν στο μπάνιο και άναβε το ένα σπίρτο μετά το άλλο χαμογελώντας στο θέαμα του καιόμενου μικρού ξύλου. Κατέφευγε σ΄ αυτό το ηδονικό του παιγνίδι κάθε φορά που άκουγε τον μπαμπά να ζητάει κάτι από τη μαμά του: μόλις ο κύριος την έβλεπε να ξεκουράζεται λίγο θυμότανε να της ζητήσει νερό, την εφημερίδα, τα τσιγάρα του και φυσικά τη φωτιά. Η μαμά σηκωνότανε πάντα, υπακούοντας δουλικά χωρίς ν΄ αντιμιλήσει ποτέ και έφερνε στον αφέντη τα ζητούμενα.

-Έτσι είναι η αγάπη, ρε γαμώτο; αναρωτήθηκε μια μέρα ο μικρός ρίχνοντας τις κατάρες του σιωπηλά. Είναι η αγάπη σαν φωτιά, που δεν ξέρεις αν θα σου ζεστάνει τη καρδιά ή αν θα σου κάψει το σπίτι;

Πήρε τα σπίρτα, κλειδώθηκε στην αποθήκη με τα ξύλα για το τζάκι κι εξαγνίστηκε στο παρανάλωμα του πυρός.

Art Sculpture by Wolfgang Stiller, “Matchstickmen”