Έχω ξεχάσει να σ΄αγαπάω, να σε χαϊδεύω,

να σ΄αγγίζω, να σ΄αγκαλιάζω τρυφερά.

Συγκατοικούμε μες τον χρόνο βουβοί.

Δεν ακούω πια τα θέλω σου, αλλά μόνο τα πρέπει μου.

Εσύ που μ’έμαθες τις λέξεις και τις ορέξεις,

τις άσβεστες επιθυμίες και τους αέναους πόθους.

Εσύ που σήκωσες την χαρά και τον πόνο ισότιμα,

τα γέλια των παιδιών και το κλάμα της απώλειας,

τις νίκες και τις ήττες σου σιωπηλά.

Και διασχίζεις το χρόνο μαζί μου κι εγώ απόμακρος θεατής,

δεν σ΄ακούω πια.

Έχω ξεχάσει να σ΄αγαπάω, αλλά εσύ επιμένεις

σε μια υπόσταση ελευθερίας και σε μια υπόσχεση ζωής.

Art by Egon Schiele