Γιορτάζουμε το ΟΧΙ και είμαστε βουτηγμένοι στα ΝΑΙ. ΝΑΙ στην κοροϊδία, το ψέμα, το μπούλινγκ, τον ρατσισμό, τον φασισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Στις γιορτές των σχολείων μας τιμούμε όσους πολέμησαν, σκοτώθηκαν, αντιστάθηκαν στον εχθρό κάθε χρόνο πιο αδιάφορα και πιο ξεφτισμένα. Μιλάμε για ήρωες της Ιστορίας και δίπλα μας, μέσα και έξω από την τάξη του σχολείου ο ρατσισμός και ο φασισμός αβγατίζει. Και μεις ανήμποροι θεατές παρακολουθούμε άπραγοι και απαθείς τους ξυλοδοραμούς, τα μαχαιρώματα, τις δολοφονίες. Διδάσκουμε μέσα στις τάξεις τον ανταγωνισμό σ΄ όλες του τις εκφάνσεις για να καμαρώσουμε τα παπαγαλάκια μας, που κρατάνε περήφανα σημαίες και λάβαρα. Και ξεχάσαμε να μιλάμε ξεκάθαρα για τον σεβασμό, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, τη διαφορετικότητα.

Περπατάμε στους δρόμους κορδωμένοι μηχανικά σε παρελάσεις ιμιτασιόν. Και οι σημαίες και τα λάβαρα κυματίζουν σ΄έναν κόσμο απ΄ την κορφή ως τα νύχια γεμάτο γάγγραινα.

Photo by Olaf Becker