Τόσο μικρό σ’ έναν τόσο μεγάλο κόσμο
μου φέγγεις για να περπατώ.
Πάνω σε τεντωμένα σχοινιά
σ’ ακολουθώ με ρυθμούς τρελούς.
Φεγγαρολουσμένη μου ζωή
με τις μελωδίες τις λυρικές,
τις μονοφωνίες, τις πολυφωνίες και τις παραφωνίες σου.
Και συ εκεί, μου φέγγεις για να προχωρώ.