Σκηνές που είδαμε αμέτρητες φορές στις δικές μας ή και τις ξένες τις ζωές: φιλιά του έρωτα από χείλη καμένα, φιλιά σαν τα ποτά τα μονορούφι, φιλιά που διαλύουν το κάθε κύτταρο, φιλιά ακάθεκτα και ακατάσβεστα, πόσα τσιγάρα δρόμος μόνο για τούτα τα φιλιά. Ένας έρωτας ολόκληρος, ολόγυμνος, ατελεύτητος πάνω σε δύο χείλη.

Τελείες, άνω τελείες, στιγμιαίες παύσεις σ’ έρωτες που δεν αξιώθηκαν να ζήσουν τ’ όλο τους. Πόσο περιττές κι ανούσιες όλες οι τελείες που βάζουμε σ΄ έρωτες, που τους έλαχε ποτέ να μην τελειώσουν. Γιατί όσο κι αν βουληθώ ν΄αρνηθώ τον έναν και μοναδικό έρωτά μου για σενα, πάντα εκεί θα επιστρέφω.

The rape of Proserpina – Bernini, Rome