Αναρωτιέμαι συχνά, συχνότερα τελευταία με τους ανθρώπους, γυναίκες ή άντρες, που αντί να διαλύσουν ένα γάμο ή μια σχέση προτιμούν να διαλύουν αργά μα σταθερά τους συντρόφους ή και τους ίδιους τους εαυτούς τους.  Άλλοι λειτουργούν στη σχέση σαν διάφανα μπιμπελό ή σαν έπιπλα μηδενικής λειτουργικότητας, υπάρχουν απλά για να μην είναι άδειο το σπίτι, άδειες οι ψυχές τους.  Άλλοι φοράνε τον μανδύα του «σκλάβος σου για πάντα και σε όλα», «είμαι το σκυλάκι σου και τρέχω στο σφύριγμά σου» ή «κάθε διαταγή σου επιθυμία μου» έστω και αν ο άλλος συνειδητά ή υποσυνείδητα τους ταπεινώνει ή τους αγνοεί επιδεικτικά.

Με το άλλοθι και τη δικαιολογία μιας κακής παιδικής ηλικίας, τα τραύματα προηγούμενων σχέσεων κάνουν σκουπίδι ο ένας τον άλλο με οποιοδήποτε μέσο διαθέτουν. Ανευθυνότητα, βαρεμάρα, βία λεκτική, σεξουαλική, σωματική, ψυχική ή συναισθηματική γίνονται συχνά, ίσως και καθημερινά φαινόμενα. Τα παιδιά, τα οικονομικά, τα περιουσιακά, ο φόβος της μοναξιάς και όλα τα σχετικά άσχετα τους κρατάνε σε μια σχέση στηριζόμενη σε ξυλοπόδαρα μέχρι να τους τσακίσει.

Παρ’ όλα αυτά νιώθουν ευτυχισμένοι στα μάτια των φίλων, της οικογένειας, είναι ευτυχισμένοι που μειώνουν τον άλλο, είναι ευτυχισμένοι όσο οι μελανιές δε φαίνονται. Είναι ευτυχισμένοι, γιατί στους έξω δηλώνουν ζευγαρωμένοι, ταιριαστοί,  αγαπημένοι και πλήρεις. Είναι ευτυχισμένοι και εσύ ως τρίτος, ως παρατηρητής θαυμάζεις την ευτυχία και την προσποίηση της ζωής τους ζηλεύοντας λιγάκι αυτή την κορδωμένη θαλπωρή. Αυτοί οι άνθρωποι, γυναίκες ή άντρες αισθάνονται ασφαλείς μέσα στην ανασφάλειά τους, κρύβουν καλά χιλιάδες μικρές ή μεγάλες ελπίδες για μια ευτυχία που δεν έρχεται. Αρνούνται να δουν την ασχήμια ενός ανθρώπου, που φάνταζε κάποτε στον κόσμο τους μοναδικά όμορφος.  Συνεχίζουν σιωπηλά και γονυπετείς να είναι ευτυχισμένοι.

Αυτοί οι άνθρωποι είσαι εσύ και εγώ και ο διπλανός μας. Δε γίνεται να σκοντάφτεις στις πληγές σου και να βαδίζεις στα θολά, γιατί η ζωή δεν μπορεί να τελειώνει μέσα στη σιωπή ακόμα και όταν οι μελανιές ξεθωριάζουν.

Photo: Wolfgang Pietrzok. «Quetschungen»