Αγένεια είναι να εύχεσαι στον άλλο χρόνια όμορφα, γεμάτα, γαμάτα, καλοτάξιδα, και να τηρεί σιγή ελέφαντα. Αγένεια είναι να είσαι με ανθρώπους της ζωής σου και να μη τους συστήνεις σε γνωστούς-περαστικούς στον χώρο που βρίσκεσαι. Αγένεια είναι να ρωτάς τον άλλο τα απλά ανθρώπινα πράγματα και να μην απαντά καθόλου ή να «ξεχνάει» ν΄απαντήσει λόγω υπερεργασίας. Αγένεια είναι να σου βγαίνει η γλώσσα να είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις σου και οι γύρω σου να βγάζουν γελοία την γλώσσα τους στο καθετί. Αγένεια είναι να έρχεσαι αργοπορημένος σε κάθε ραντεβού καλύπτοντας το υπερεγώ σου στο βωμό του δικού σου φαινότυπου. Αγένεια είναι στο όνομα της τσιγκουνιάς να επικαλείσαι την οικονομική σου δυσκολία. Δεν είναι κόλαφος για σένα όταν ο άλλος είναι αγενής. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν «αιχμαλωτίσει» την ευγένεια και αρνούνται να την αποχωριστούν και λιγότεροι αυτοί που έχουν την αγένεια να την υποκριθούν.